| CHAFANDIN | • CHAFANDÍN m. Ar., Ast. y Cantabria. Persona vanidosa y de poco seso. |
| CHAFLANAN | • CHAFLANAR tr. achaflanar. |
| CHAFLANEN | • CHAFLANAR tr. achaflanar. |
| CHANFAINA | • CHANFAINA f. Guisado hecho de bofes o livianos picados. |
| CHANFLEAN | • CHANFLEAR tr. Argent. achaflanar. |
| CHANFLEEN | • CHANFLEAR tr. Argent. achaflanar. |
| CHANFLONA | • CHANFLÓNA adj. Dícese de la moneda falsa. • CHANFLÓNA m. Disco de metal o moneda estropeada que se usa para jugar al chito. |
| ENFUNCHAD | • ENFUNCHAR tr. Cuba y P. Rico. Enojar, enfadar. |
| ENFUNCHAN | • ENFUNCHAR tr. Cuba y P. Rico. Enojar, enfadar. |
| ENFUNCHAR | • ENFUNCHAR tr. Cuba y P. Rico. Enojar, enfadar. |
| ENFUNCHAS | • ENFUNCHAR tr. Cuba y P. Rico. Enojar, enfadar. |
| FACHENDON | • FACHENDÓN adj. fam. Que tiene fachenda. |
| FINCHABAN | • FINCHAR tr. ant. hinchar. • FINCHAR prnl. fam. Engreírse, envanecerse. |
| FINCHANDO | • FINCHAR tr. ant. hinchar. • FINCHAR prnl. fam. Engreírse, envanecerse. |
| FINCHARAN | • FINCHAR tr. ant. hinchar. • FINCHAR prnl. fam. Engreírse, envanecerse. |
| FINCHAREN | • FINCHAR tr. ant. hinchar. • FINCHAR prnl. fam. Engreírse, envanecerse. |
| FINCHARON | • FINCHAR tr. ant. hinchar. • FINCHAR prnl. fam. Engreírse, envanecerse. |
| FINCHASEN | • FINCHAR tr. ant. hinchar. • FINCHAR prnl. fam. Engreírse, envanecerse. |
| HENIFICAN | • henifican v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del presente de indicativo de henificar. • HENIFICAR tr. Segar plantas forrajeras y secarlas al sol, para conservarlas como heno. |