| FANFARRONEABAMOS | • FANFARRONEAR intr. Hablar con arrogancia echando fanfarronadas. |
| FANFARRONEADO | • FANFARRONEAR intr. Hablar con arrogancia echando fanfarronadas. |
| FANFARRONEAMOS | • FANFARRONEAR intr. Hablar con arrogancia echando fanfarronadas. |
| FANFARRONEANDO | • FANFARRONEAR intr. Hablar con arrogancia echando fanfarronadas. |
| FANFARRONEARAMOS | • FANFARRONEAR intr. Hablar con arrogancia echando fanfarronadas. |
| FANFARRONEAREMOS | • FANFARRONEAR intr. Hablar con arrogancia echando fanfarronadas. |
| FANFARRONEARON | • FANFARRONEAR intr. Hablar con arrogancia echando fanfarronadas. |
| FANFARRONEASEMOS | • FANFARRONEAR intr. Hablar con arrogancia echando fanfarronadas. |
| FANFARRONEEMOS | • FANFARRONEAR intr. Hablar con arrogancia echando fanfarronadas. |
| FANFARRONEO | • FANFARRONEAR intr. Hablar con arrogancia echando fanfarronadas. |
| FRANCOFONA | • francófona adj. Forma del femenino singular de francófono. |
| FRANCOFONAS | • francófonas adj. Forma del femenino plural de francófono. |
| FRANCOFONIA | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| FRANCOFONIAS | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| FRANCOFONO | • francófono adj. Que habla nativa o fluidamente el francés. • francófono adj. Dicho de un territorio, habitado mayoritariamente por francófonos1. • francófono adj. Dicho de una institución, que emplea el francés como lengua de trabajo u oficial. |
| FRANCOFONOS | • francófonos s. Forma del plural de francófono. |