| DESENCHUFAD | • DESENCHUFAR tr. Separar o desacoplar lo que está enchufado. |
| DESENCHUFAN | • DESENCHUFAR tr. Separar o desacoplar lo que está enchufado. |
| DESENCHUFAR | • DESENCHUFAR tr. Separar o desacoplar lo que está enchufado. |
| DESENCHUFAS | • DESENCHUFAR tr. Separar o desacoplar lo que está enchufado. |
| DESENCHUFEN | • DESENCHUFAR tr. Separar o desacoplar lo que está enchufado. |
| DESENCHUFES | • DESENCHUFAR tr. Separar o desacoplar lo que está enchufado. |
| ENCHUFAREIS | • ENCHUFAR tr. Ajustar la boca de un caño en la de otro. |
| ENCHUFASEIS | • ENCHUFAR tr. Ajustar la boca de un caño en la de otro. |
| ENFERMUCHAS | • ENFERMUCHA adj. Que tiene poca salud, propenso a enfermar. |
| ENFERMUCHOS | • ENFERMUCHO adj. Que tiene poca salud, propenso a enfermar. |
| ENFUNCHAREN | • ENFUNCHAR tr. Cuba y P. Rico. Enojar, enfadar. |
| ENFUNCHARES | • ENFUNCHAR tr. Cuba y P. Rico. Enojar, enfadar. |
| ENFUNCHASEN | • ENFUNCHAR tr. Cuba y P. Rico. Enojar, enfadar. |
| ENFUNCHASES | • ENFUNCHAR tr. Cuba y P. Rico. Enojar, enfadar. |
| ENFUNCHASTE | • ENFUNCHAR tr. Cuba y P. Rico. Enojar, enfadar. |
| ENFUNCHEMOS | • ENFUNCHAR tr. Cuba y P. Rico. Enojar, enfadar. |
| HENIFIQUEIS | • henifiquéis v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del presente de subjuntivo de henificar. |