| ENCARROÑARAIS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑAREIS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARIAN | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARIAS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENFURRUÑARAIS | • ENFURRUÑARSE prnl. fam. Enfadarse. |
| ENFURRUÑAREIS | • ENFURRUÑARSE prnl. fam. Enfadarse. |
| ENFURRUÑARIAN | • ENFURRUÑARSE prnl. fam. Enfadarse. |
| ENFURRUÑARIAS | • ENFURRUÑARSE prnl. fam. Enfadarse. |
| ENGURRUÑARAIS | • ENGURRUÑAR tr. Arrugar, encoger. • ENGURRUÑAR prnl. Encogerse uno, entristecerse. |
| ENGURRUÑAREIS | • ENGURRUÑAR tr. Arrugar, encoger. • ENGURRUÑAR prnl. Encogerse uno, entristecerse. |
| ENGURRUÑARIAN | • ENGURRUÑAR tr. Arrugar, encoger. • ENGURRUÑAR prnl. Encogerse uno, entristecerse. |
| ENGURRUÑARIAS | • ENGURRUÑAR tr. Arrugar, encoger. • ENGURRUÑAR prnl. Encogerse uno, entristecerse. |
| ENGURRUÑERAIS | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENGURRUÑEREIS | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENGURRUÑIREIS | • ENGURRUÑIR tr. Arrugar, encoger. |
| ENGURRUÑIRIAN | • ENGURRUÑIR tr. Arrugar, encoger. |
| ENGURRUÑIRIAS | • ENGURRUÑIR tr. Arrugar, encoger. |
| GARRAFIÑARIAN | • GARRAFIÑAR tr. fam. Quitar una cosa agarrándola. |
| GARRAPIÑARIAN | • GARRAPIÑAR tr. garrafiñar. • GARRAPIÑAR tr. garapiñar. |