| ANTROPOPITECOS | • antropopitecos s. Forma del plural de antropopiteco. • ANTROPOPITECO m. Paleont. Animal, cuyos restos fósiles fueron descubiertos en Java, que vivió en el período pleistoceno y al que los partidarios de la doctrina transformista consideran uno de los antepasados del... |
| AUTOPROPULSION | • autopropulsión s. Característica de un cuerpo móvil que le permite incrementar su momento inercial mediante el consumo… • AUTOPROPULSIÓN f. Acción de trasladarse una máquina por su propia fuerza motriz. |
| ENCHAPOPOTABAS | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENCHAPOPOTADAS | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENCHAPOPOTADOS | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENCHAPOPOTAMOS | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENCHAPOPOTARAS | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENCHAPOPOTARES | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENCHAPOPOTASEN | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENCHAPOPOTASES | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENCHAPOPOTASTE | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENCHAPOPOTEMOS | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| PENTAPOLITANOS | • pentapolitanos s. Forma del plural de pentapolitano. • PENTAPOLITANO adj. Natural de una de las comarcas o provincias compuestas de cinco ciudades a que los antiguos daban el nombre de Pentápolis. |
| PREPOSTERACION | • PREPOSTERACIÓN f. Acción y efecto de preposterar. |
| PROPAROXITONAS | • proparoxítonas adj. Forma del femenino plural de proparoxítono. • PROPAROXÍTONA adj. Gram. Que se acentúa en la antepenúltima sílaba, esdrújulo. |
| PROPAROXITONOS | • proparoxítonos adj. Forma del plural de proparoxítono. • PROPAROXÍTONO adj. Gram. Que se acentúa en la antepenúltima sílaba, esdrújulo. |
| PROPORCIONASTE | • proporcionaste v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito perfecto simple de indicativo de proporcionar o… • PROPORCIONAR tr. Disponer y ordenar una cosa con la debida correspondencia en sus partes. |