| PROPRETURA | • PROPRETURA f. Empleo o dignidad de propretor. |
| PRORRUMPAN | • PRORRUMPIR intr. Salir algo con ímpetu. |
| PRORRUMPAS | • PRORRUMPIR intr. Salir algo con ímpetu. |
| PRORRUMPEN | • PRORRUMPIR intr. Salir algo con ímpetu. |
| PRORRUMPES | • PRORRUMPIR intr. Salir algo con ímpetu. |
| PRORRUMPIA | • PRORRUMPIR intr. Salir algo con ímpetu. |
| PRORRUMPID | • PRORRUMPIR intr. Salir algo con ímpetu. |
| PRORRUMPIO | • PRORRUMPIR intr. Salir algo con ímpetu. |
| PRORRUMPIR | • PRORRUMPIR intr. Salir algo con ímpetu. |
| PRORRUMPIS | • PRORRUMPIR intr. Salir algo con ímpetu. |
| PURPURARAN | • purpuraran v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del pretérito imperfecto de subjuntivo de purpurar. • purpurarán v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del futuro de indicativo de purpurar. • PURPURAR tr. Teñir de púrpura. |
| PURPURARAS | • purpuraras v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito imperfecto de subjuntivo de purpurar. • purpurarás v. Segunda persona del singular (tú, vos) del futuro de indicativo de purpurar. • PURPURAR tr. Teñir de púrpura. |
| PURPURAREN | • purpuraren v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del futuro de subjuntivo de purpurar. • PURPURAR tr. Teñir de púrpura. |
| PURPURARES | • purpurares v. Segunda persona del singular (tú, vos) del futuro de subjuntivo de purpurar. • PURPURAR tr. Teñir de púrpura. |
| PURPURARIA | • purpuraría v. Primera persona del singular (yo) del condicional de purpurar. • purpuraría v. Tercera persona del singular (ella, él, ello; usted, 2.ª persona) del condicional de purpurar. • PURPURAR tr. Teñir de púrpura. |
| PURPURARON | • purpuraron v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del pretérito perfecto simple de indicativo… • PURPURAR tr. Teñir de púrpura. |
| PURPUREARA | • purpureara v. Primera persona del singular (yo) del pretérito imperfecto de subjuntivo de purpurear. • purpureara v. Tercera persona del singular (ella, él, ello; usted, 2.ª persona) del pretérito imperfecto de subjuntivo… • purpureará v. Tercera persona del singular (ella, él, ello; usted, 2.ª persona) del futuro de indicativo de purpurear. |
| PURPUREARE | • purpureare v. Primera persona del singular (yo) del futuro de subjuntivo de purpurear. • purpureare v. Tercera persona del singular (ella, él, ello; usted, 2.ª persona) del futuro de subjuntivo de purpurear. • purpurearé v. Primera persona del singular (yo) del futuro de indicativo de purpurear. |