| ARRANABAN | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANABAS | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANAMOS | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANANDO | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANARAN | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANARAS | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANAREN | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANARES | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANARIA | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANARON | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANARSE | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANASEN | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANASES | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |
| ARRANASTE | • ARRANARSE prnl. Cantabria. Caer abriéndose de piernas. |