| COGNOCER | • cognocer v. Variante de conocer. • COGNOCER tr. ant. conocer. |
| COGNOMEN | • cognomen s. Nombre que recibía una persona en la antigua Roma, dado a partir de características personales, que… • COGNOMEN m. Subnombre usado en la antigua Roma para destacar rasgos físicos o acciones de una persona y que luego se extendía a su familia o gentes afines. |
| COGNOMBRE | • cognombre s. Nombre que se da a una persona por sus cualidades, defectos o acciones. • cognombre s. Nombre que identifica la familia de una persona. • COGNOMBRE m. desus. Sobrenombre o apellido. |
| COGNOMENES | • COGNOMEN m. Subnombre usado en la antigua Roma para destacar rasgos físicos o acciones de una persona y que luego se extendía a su familia o gentes afines. |
| COGNOMENTO | • cognomento s. Renombre que adquiere una persona por causa de sus virtudes o defectos, o un pueblo por notables circunstancias… • COGNOMENTO m. Renombre que adquiere una persona por causa de sus virtudes o defectos, o un pueblo por notables circunstancias o acaecimientos; como Alejandro MAGNO, Dionisio EL TIRANO, LA IMPERIAL Toledo. |
| COGNOMINAR | • cognominar v. Llamar por el apodo, sobrenombre, apellido, mote o cognombre a una persona. • COGNOMINAR tr. ant. Llamar a alguien por el sobrenombre o apellido. |
| COGNOMENTOS | • cognomentos s. Forma del plural de cognomento. • COGNOMENTO m. Renombre que adquiere una persona por causa de sus virtudes o defectos, o un pueblo por notables circunstancias o acaecimientos; como Alejandro MAGNO, Dionisio EL TIRANO, LA IMPERIAL Toledo. |
| COGNOSCENTE | • cognoscente adj. Filosofía. Que emplea o tiene la capacidad de conocer (usar las facultades mentales para tener conciencia… |
| COGNOSCIBLE | • cognoscible adj. Que puede conocerse, o es capaz de ser conocido. • COGNOSCIBLE adj. conocible. |
| COGNOSCENTES | • cognoscentes adj. Forma del plural de cognoscente. |
| COGNOSCIBLES | • cognoscibles adj. Forma del plural de cognoscible. • COGNOSCIBLE adj. conocible. |
| COGNOSCITIVA | • cognoscitiva adj. Forma del femenino de cognoscitivo. • COGNOSCITIVA adj. Dícese de lo que es capaz de conocer. |
| COGNOSCITIVO | • cognoscitivo adj. Que tiene o da la capacidad de conocer (usar las facultades mentales para tener conciencia o noción de las cosas). • cognoscitivo adj. Que pertenece o concierne al conocimiento. • cognoscitivo adj. Psicología y Pedagogía. Se dice de la parte de las funciones mentales que se relaciona con la lógica… |
| COGNOSCITIVAS | • cognoscitivas adj. Forma del femenino plural de cognoscitivo. • COGNOSCITIVA adj. Dícese de lo que es capaz de conocer. |
| COGNOSCITIVOS | • cognoscitivos adj. Forma del plural de cognoscitivo. • COGNOSCITIVO adj. Dícese de lo que es capaz de conocer. |
| COGNOSCIBILIDAD | Lo sentimos, pero carente de definición. |