| ENCARROÑABAN | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑABAS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑADAS | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENCARROÑADOS | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENCARROÑAMOS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑANDO | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARAN | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARAS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑAREN | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARES | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARIA | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARON | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑASEN | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑASES | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑASTE | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑEMOS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |