| ALBARRANEA | • ALBARRÁNEA adj. ant. Forastero o extranjero. |
| ALBARRANEO | • ALBARRÁNEO adj. ant. Forastero o extranjero. |
| ALBARRANES | • ALBARRÁN adj. ant. Aplicábase al mozo soltero dedicado al servicio agrícola. • ALBARRÁN m. ant. mayoral, pastor principal. |
| CHARRANEAD | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEAN | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEAR | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEAS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEEN | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEES | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| MARRANEABA | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEADA | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| MARRANEADO | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEAIS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEARA | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEARE | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASE | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEEIS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANERIA | • MARRANERÍA f. fig. y fam. marranada. |