| CHARRANEAS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASE | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASEIS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASEMOS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASEN | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASES | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASTE | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASTEIS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| MARRANEAS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASE | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASEIS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASEMOS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASEN | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASES | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASTE | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASTEIS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |