| ACANALLABA | • ACANALLAR tr. encanallar. |
| ACANALLADA | • ACANALLADA adj. Dícese de la persona que participa de los defectos de la canalla o gente ruin. |
| ACANALLADO | • ACANALLADO adj. Dícese de la persona que participa de los defectos de la canalla o gente ruin. • ACANALLAR tr. encanallar. |
| ACANALLAIS | • ACANALLAR tr. encanallar. |
| ACANALLARA | • ACANALLAR tr. encanallar. |
| ACANALLARE | • ACANALLAR tr. encanallar. |
| ACANALLASE | • ACANALLAR tr. encanallar. |
| ACANALLEIS | • ACANALLAR tr. encanallar. |
| CANALLADAS | • CANALLADA f. Acción o dicho propios de un canalla. |
| CANALLESCA | • CANALLESCA adj. Propio de la canalla o de un canalla. |
| CANALLESCO | • CANALLESCO adj. Propio de la canalla o de un canalla. |
| ENCANALLAD | • ENCANALLAR tr. Corromper, envilecer a uno haciéndole adquirir costumbres canallescas. |
| ENCANALLAN | • ENCANALLAR tr. Corromper, envilecer a uno haciéndole adquirir costumbres canallescas. |
| ENCANALLAR | • ENCANALLAR tr. Corromper, envilecer a uno haciéndole adquirir costumbres canallescas. |
| ENCANALLAS | • ENCANALLAR tr. Corromper, envilecer a uno haciéndole adquirir costumbres canallescas. |
| ENCANALLEN | • ENCANALLAR tr. Corromper, envilecer a uno haciéndole adquirir costumbres canallescas. |
| ENCANALLES | • ENCANALLAR tr. Corromper, envilecer a uno haciéndole adquirir costumbres canallescas. |