| CONTORNABAN | • contornaban v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del pretérito imperfecto de indicativo de contornar. • CONTORNAR tr. contornear. |
| CONTORNABAS | • contornabas v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito imperfecto de indicativo de contornar. • CONTORNAR tr. contornear. |
| CONTORNADAS | • contornadas adj. Forma del femenino plural de contornado, participio de contornar. • CONTORNADA adj. Blas. Dícese de los animales o de las cabezas de ellos vueltas a la siniestra del escudo. |
| CONTORNADOS | • contornados adj. Forma del plural de contornado, participio de contornar. • CONTORNADO adj. Blas. Dícese de los animales o de las cabezas de ellos vueltas a la siniestra del escudo. |
| CONTORNAMOS | • contornamos v. Primera persona del plural (nosotros, nosotras) del presente de indicativo de contornar. • contornamos v. Primera persona del plural (nosotros, nosotras) del pretérito perfecto simple de indicativo de contornar. • CONTORNAR tr. contornear. |
| CONTORNANDO | • contornando v. Gerundio de contornar. • CONTORNAR tr. contornear. |
| CONTORNARAN | • contornaran v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del pretérito imperfecto de subjuntivo de contornar. • contornarán v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del futuro de indicativo de contornar. • CONTORNAR tr. contornear. |
| CONTORNARAS | • contornaras v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito imperfecto de subjuntivo de contornar. • contornarás v. Segunda persona del singular (tú, vos) del futuro de indicativo de contornar. • CONTORNAR tr. contornear. |
| CONTORNAREN | • contornaren v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del futuro de subjuntivo de contornar. • CONTORNAR tr. contornear. |
| CONTORNARES | • contornares v. Segunda persona del singular (tú, vos) del futuro de subjuntivo de contornar. • CONTORNAR tr. contornear. |
| CONTORNARIA | • contornaría v. Primera persona del singular (yo) del condicional de contornar. • contornaría v. Tercera persona del singular (ella, él, ello; usted, 2.ª persona) del condicional de contornar. • CONTORNAR tr. contornear. |
| CONTORNARON | • contornaron v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del pretérito perfecto simple de indicativo… • CONTORNAR tr. contornear. |
| CONTORNASEN | • contornasen v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del pretérito imperfecto de subjuntivo de contornar. • CONTORNAR tr. contornear. |
| CONTORNASES | • contornases v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito imperfecto de subjuntivo de contornar. • CONTORNAR tr. contornear. |
| CONTORNASTE | • contornaste v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito perfecto simple de indicativo de contornar. • CONTORNAR tr. contornear. |