| DEGOLLABAN | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |
| DEGOLLABAS | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |
| DEGOLLADAS | • DEGOLLADA m. degolladura de los vestidos. |
| DEGOLLADOR | • DEGOLLADOR adj. Que degüella. • DEGOLLADOR m. alcaudón. |
| DEGOLLADOS | • DEGOLLADO m. degolladura de los vestidos. |
| DEGOLLAMOS | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |
| DEGOLLANDO | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |
| DEGOLLANTE | • DEGOLLANTE adj. fig. y fam. p. us. Presumido o necio; que aburre y enoja a quien le trata. |
| DEGOLLARAN | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |
| DEGOLLARAS | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |
| DEGOLLAREN | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |
| DEGOLLARES | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |
| DEGOLLARIA | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |
| DEGOLLARON | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |
| DEGOLLASEN | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |
| DEGOLLASES | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |
| DEGOLLASTE | • DEGOLLAR tr. Cortar la garganta o el cuello a una persona o a un animal. |