| DISGUSTABAN | • disgustaban v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del pretérito imperfecto de indicativo de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. • DISGUSTAR prnl. Enojarse uno con otro, o perder la amistad por enfados o disputas. |
| DISGUSTABAS | • disgustabas v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito imperfecto de indicativo de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. • DISGUSTAR prnl. Enojarse uno con otro, o perder la amistad por enfados o disputas. |
| DISGUSTADAS | • disgustadas adj. Forma del femenino plural de disgustado, participio de disgustar. • DISGUSTADA adj. Desazonado, desabrido, incomodado. |
| DISGUSTADOS | • disgustados adj. Forma del plural de disgustado, participio de disgustar. • DISGUSTADO adj. Desazonado, desabrido, incomodado. |
| DISGUSTAMOS | • disgustamos v. Primera persona del plural (nosotros, nosotras) del presente de indicativo de disgustar. • disgustamos v. Primera persona del plural (nosotros, nosotras) del pretérito perfecto simple de indicativo de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. |
| DISGUSTANDO | • disgustando v. Gerundio de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. • DISGUSTAR prnl. Enojarse uno con otro, o perder la amistad por enfados o disputas. |
| DISGUSTARAN | • disgustaran v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del pretérito imperfecto de subjuntivo de disgustar. • disgustarán v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del futuro de indicativo de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. |
| DISGUSTARAS | • disgustaras v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito imperfecto de subjuntivo de disgustar. • disgustarás v. Segunda persona del singular (tú, vos) del futuro de indicativo de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. |
| DISGUSTAREN | • disgustaren v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del futuro de subjuntivo de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. • DISGUSTAR prnl. Enojarse uno con otro, o perder la amistad por enfados o disputas. |
| DISGUSTARES | • disgustares v. Segunda persona del singular (tú, vos) del futuro de subjuntivo de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. • DISGUSTAR prnl. Enojarse uno con otro, o perder la amistad por enfados o disputas. |
| DISGUSTARIA | • disgustaría v. Primera persona del singular (yo) del condicional de disgustar. • disgustaría v. Tercera persona del singular (ella, él, ello; usted, 2.ª persona) del condicional de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. |
| DISGUSTARON | • disgustaron v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del pretérito perfecto simple de indicativo… • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. • DISGUSTAR prnl. Enojarse uno con otro, o perder la amistad por enfados o disputas. |
| DISGUSTASEN | • disgustasen v. Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del pretérito imperfecto de subjuntivo de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. • DISGUSTAR prnl. Enojarse uno con otro, o perder la amistad por enfados o disputas. |
| DISGUSTASES | • disgustases v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito imperfecto de subjuntivo de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. • DISGUSTAR prnl. Enojarse uno con otro, o perder la amistad por enfados o disputas. |
| DISGUSTASTE | • disgustaste v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito perfecto simple de indicativo de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. • DISGUSTAR prnl. Enojarse uno con otro, o perder la amistad por enfados o disputas. |
| DISGUSTEMOS | • disgustemos v. Primera persona del plural (nosotros, nosotras) del presente de subjuntivo de disgustar. • disgustemos v. Primera persona del plural (nosotros, nosotras) del imperativo (exhortatorio) de disgustar. • DISGUSTAR tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. |
| DISGUSTOSAS | • disgustosas adj. Forma del femenino plural de disgustoso. • DISGUSTOSA adj. p. us. Desabrido, desagradable al paladar o falto de sazón. |
| DISGUSTOSOS | • disgustosos adj. Forma del plural de disgustoso. • DISGUSTOSO adj. p. us. Desabrido, desagradable al paladar o falto de sazón. |