| CONLLORABAN | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| CONLLORABAS | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| CONLLORAMOS | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| CONLLORANDO | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| CONLLORARAN | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| CONLLORARAS | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| CONLLORAREN | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| CONLLORARES | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| CONLLORARIA | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| CONLLORARON | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| CONLLORASEN | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| CONLLORASES | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| CONLLORASTE | • CONLLORAR intr. Acompañar en el llanto o en el dolor. |
| LLORADUELOS | • LLORADUELOS com. fig. y fam. Persona que frecuentemente lamenta y llora sus infortunios. |
| LLORARIAMOS | • LLORAR intr. Derramar lágrimas. • LLORAR tr. fig. Sentir vivamente una cosa. LLORAR una desgracia, la muerte de un amigo, las culpas, los pecados. |