| CONCORVADA | • CONCORVADA adj. desus. corcovado, que tiene corcova. |
| CONCORVADO | • CONCORVADO adj. desus. corcovado, que tiene corcova. |
| DESENCORVAD | • desencorvad v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del imperativo afirmativo de desencorvar. • DESENCORVAR tr. Enderezar lo que está encorvado o torcido. |
| DESENCORVADA | • desencorvada adj. Forma del femenino de desencorvado, participio de desencorvar. |
| DESENCORVADAS | • desencorvadas adj. Forma del femenino plural de desencorvado, participio de desencorvar. |
| DESENCORVADO | • desencorvado v. Participio de desencorvar. • DESENCORVAR tr. Enderezar lo que está encorvado o torcido. |
| DESENCORVADOS | • desencorvados adj. Forma del plural de desencorvado, participio de desencorvar. |
| ENCORVAD | • encorvad v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del imperativo afirmativo de encorvar. • ENCORVAR tr. Doblar y torcer una cosa poniéndola corva. • ENCORVAR prnl. Doblarse una persona por la edad o por enfermedad. |
| ENCORVADA | • encorvada adj. Forma del femenino de encorvado, participio de encorvar o de encorvarse. • ENCORVADA f. Acción de encorvar el cuerpo. |
| ENCORVADAS | • encorvadas adj. Forma del femenino plural de encorvado, participio de encorvar o de encorvarse. • ENCORVADA f. Acción de encorvar el cuerpo. |
| ENCORVADO | • encorvado v. Participio de encorvar o de encorvarse. • ENCORVAR tr. Doblar y torcer una cosa poniéndola corva. • ENCORVAR prnl. Doblarse una persona por la edad o por enfermedad. |
| ENCORVADOS | • encorvados adj. Forma del plural de encorvado, participio de encorvar o de encorvarse. |
| ENCORVADURA | • ENCORVADURA f. Acción y efecto de encorvar o encorvarse. |
| ENCORVADURAS | • ENCORVADURA f. Acción y efecto de encorvar o encorvarse. |