| ENZAINAR | • ENZAINAR prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARA | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARE | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARAN | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARAS | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINAREN | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARES | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARIA | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARON | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARSE | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARAIS | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINAREIS | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARIAN | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARIAS | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARAMOS | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINAREMOS | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARIAIS | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |
| ENZAINARIAMOS | • ENZAINARSE prnl. Ponerse a mirar a lo zaino. |