| ENCARROÑAR | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARA | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARE | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARAN | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARAS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑAREN | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARES | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARIA | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARON | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARAIS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑAREIS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARIAN | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARIAS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARAMOS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑAREMOS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARIAIS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |
| ENCARROÑARIAMOS | • ENCARROÑAR tr. Inficionar y ser causa de que se pudra una cosa. |