| ARROCINABAN | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINABAS | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINADAS | • ARROCINADA adj. Parecido al rocín. Dícese comúnmente de los caballos. |
| ARROCINADOS | • ARROCINADO adj. Parecido al rocín. Dícese comúnmente de los caballos. |
| ARROCINAMOS | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINANDO | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINARAN | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINARAS | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINAREN | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINARES | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINARIA | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINARON | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINASEN | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINASES | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINASTE | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ARROCINEMOS | • ARROCINAR tr. fig. y fam. embrutecer. • ARROCINAR prnl. fig. y fam. Enamorarse ciegamente. |
| ESFORROCINA | • ESFORROCINAR tr. Quitar los esforrocinos. |
| ESFORROCINE | • ESFORROCINAR tr. Quitar los esforrocinos. |
| ESFORROCINO | • ESFORROCINAR tr. Quitar los esforrocinos. • ESFORROCINO m. Sarmiento bastardo que se sale del tronco de las vides. |