| CHARRANEABAIS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEARAIS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEAREIS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEARIAN | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEARIAS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASEIS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| MARRANEABAMOS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEARAMOS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEAREMOS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEARIAIS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASEMOS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASTEIS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MEDITERRANEAS | • MEDITERRÁNEA adj. Dícese de lo que está rodeado de tierra. |
| MEDITERRANEOS | • MEDITERRÁNEO adj. Dícese de lo que está rodeado de tierra. |