| CHARRANEAS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASE | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASEIS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASEMOS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASEN | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASES | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASTE | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CHARRANEASTEIS | • CHARRANEAR intr. Hacer vida de charrán o conducirse como tal. |
| CONTERRANEAS | • CONTERRÁNEA adj. Natural de la misma tierra que otro. |
| COTERRANEAS | • COTERRÁNEA adj. conterráneo. |
| MARRANEAS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASE | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASEIS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASEMOS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASEN | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASES | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASTE | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MARRANEASTEIS | • MARRANEAR tr. Ensuciar, emporcar. • MARRANEAR intr. Comportarse indignamente. |
| MEDITERRANEAS | • MEDITERRÁNEA adj. Dícese de lo que está rodeado de tierra. |
| SUBTERRANEAS | • SUBTERRÁNEA adj. Que está debajo de tierra. • SUBTERRÁNEA m. Cualquier lugar o espacio que está debajo de tierra. |