| DESCABECEMOS | • descabecemos v. Primera persona del plural (nosotros, nosotras) del presente de subjuntivo de descabezar. • descabecemos v. Primera persona del plural (nosotros, nosotras) del imperativo (exhortatorio) de descabezar. |
| ESCABECHABAN | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHABAS | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHADAS | • ESCABECHADA adj. fig. Dícese de la persona que se tiñe las canas o se pinta el rostro. |
| ESCABECHADOS | • ESCABECHADO adj. fig. Dícese de la persona que se tiñe las canas o se pinta el rostro. |
| ESCABECHAMOS | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHANDO | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHARAN | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHARAS | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHAREN | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHARES | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHARIA | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHARON | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHASEN | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHASES | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHASTE | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHEMOS | • ESCABECHAR tr. Echar en escabeche. |
| ESCABECHINAS | • ESCABECHINA f. fig. Riza, destrozo, estrago. |