| ENORGULLECEIS | • ENORGULLECER tr. Llenar de orgullo. |
| ENORGULLECERA | • ENORGULLECER tr. Llenar de orgullo. |
| ENORGULLECERE | • ENORGULLECER tr. Llenar de orgullo. |
| ENORGULLECIAN | • ENORGULLECER tr. Llenar de orgullo. |
| ENORGULLECIAS | • ENORGULLECER tr. Llenar de orgullo. |
| ENORGULLECIDA | Lo sentimos, pero carente de definición. |
| ENORGULLECIDO | • ENORGULLECER tr. Llenar de orgullo. |
| ENTULLECEREIS | • ENTULLECER tr. fig. Suspender, detener la acción o movimiento de una cosa. • ENTULLECER intr. tullirse. |
| ENTULLECERIAN | • ENTULLECER tr. fig. Suspender, detener la acción o movimiento de una cosa. • ENTULLECER intr. tullirse. |
| ENTULLECERIAS | • ENTULLECER tr. fig. Suspender, detener la acción o movimiento de una cosa. • ENTULLECER intr. tullirse. |
| ENTULLECIAMOS | • ENTULLECER tr. fig. Suspender, detener la acción o movimiento de una cosa. • ENTULLECER intr. tullirse. |
| ENTULLECIENDO | • ENTULLECER tr. fig. Suspender, detener la acción o movimiento de una cosa. • ENTULLECER intr. tullirse. |
| ENTULLECIERAN | • ENTULLECER tr. fig. Suspender, detener la acción o movimiento de una cosa. • ENTULLECER intr. tullirse. |
| ENTULLECIERAS | • ENTULLECER tr. fig. Suspender, detener la acción o movimiento de una cosa. • ENTULLECER intr. tullirse. |
| ENTULLECIEREN | • ENTULLECER tr. fig. Suspender, detener la acción o movimiento de una cosa. • ENTULLECER intr. tullirse. |
| ENTULLECIERES | • ENTULLECER tr. fig. Suspender, detener la acción o movimiento de una cosa. • ENTULLECER intr. tullirse. |
| ENTULLECIERON | • ENTULLECER tr. fig. Suspender, detener la acción o movimiento de una cosa. • ENTULLECER intr. tullirse. |
| ENTULLECIESEN | • ENTULLECER tr. fig. Suspender, detener la acción o movimiento de una cosa. • ENTULLECER intr. tullirse. |
| ENTULLECIESES | • ENTULLECER tr. fig. Suspender, detener la acción o movimiento de una cosa. • ENTULLECER intr. tullirse. |